De allerlaatste blog

Na een saaie regenachtige dag in Chiang Rai gingen we op dinsdag 8 juli op weg naar Laos. Om 6 uur 's ochtends werden we opgepikt en naar de grens van Thailand met Laos gebracht. Eerst aan de Thaise kant een stempel halen om het land uit te kunnen en vervolgens een kilometer of wat verderop in de rij voor een visum voor Laos. Vanaf daar werden we naar de oever van de Mekong rivier gebracht, want de komende twee dagen zouden wij verder reizen per boot. In twee dagen vaar je op een houten slowboat naar Luang Prabang in Laos. Hoewel het best een lange zit is, hebben wij het enorm naar ons zin gehad. We hadden genoeg lekkers ingeslagen en met gezellige mensen op de boot en een paar kaartspelletjes was de tijd de eerste dag zo voorbij. Aan het einde van de dag werden we gedropt bij het plaatsje Pakbeng voor de overnachting. Een schattig dorpje aan de rivier waar alleen wat guesthouses en wat winkeltjes te vinden zijn en je niet altijd zeker van stroom bent. De volgende ochtend weer vroeg op voor een heerlijk ontbijt, want in Laos weten ze wel wat lekker is! Een van de dingen die uit de Franse tijd zijn overgebleven zijn de heerlijke baguettes die je overal op de hoek van de straat kunt laten beleggen met wat je maar wilt, heerlijk! De tweede dag op de boot was weer prachtig, al duurde het allemaal wel wat langer. Maar we vonden het al met al een hele mooie ervaring! 

We zijn drie nachten in Luang Prabang gebleven en het was een hele mooie kennismaking met Laos. De eerste avond hebben we heerlijk op de avondmarkt gegeten, waar je voor 10.000 kip ( iets minder dan €1 ) je hele bord kon opscheppen van een koud buffet. Na een paar uurtjes slaap vertrokken we naar de bowlingbaan net buiten het centrum, omdat dat het enige is wat langer overblijft dan 12 uur. Wat er dus op neerkomt dat alle backpackers daar naar toe gaan om een potje te bowlen en uiteraard voor de nodige alcoholische versnaperingen. Het was de avond van de halve finale en ook hier was er in een hotel geregeld dat je de wedstrijd kon zien. Op de bowlingbaan waren de oranje shirtjes alweer goed vertegenwoordigd, helaas was het niet voldoende en waren de Argentijnen ons de baas :( Maar dan hoefde we ons tenminste geen zorgen te maken of we wel stroom zouden hebben voor de finale haha. Verder zijn we in die dagen nog naar een grote waterval, waarin je kon zwemmen en waarvan we de top hebben beklommen. Dat was prachtig!

Op zaterdag vertrokken we naar onze volgende bestemming Vang Vieng! Oftwel: tuben! Alle backpackers die naar Laos gaan, gaan naar Vang Vieng en als je daar dan bent moet je getubed hebben. Het plaatsje wat verder niet zo heel erg veel voorstelt, ligt aan een prachtige rivier. Jaren geleden is het door backpackers ontdekt en werd er bedacht dat het wel heel leuk was om in een band te rivier af te gaan. Langs de rivier ontstonden allemaal barretjes, waar niet alleen een alcohol maar ook veel drugs genuttigd werd. Er zijn toen in een jaar tijd zeker tien mensen verdronken in de rivier, dus hoewel het dorp ontzettend profiteerde van het opkomende toerisme is er besloten dat het zo niet langer kon. Vandaag de dag zijn er nog twee barretjes open, maar het is geen gekkenhuis meer en de vele guesthouses hebben het zwaar. Maar hoe je het went of keert, het tuben is een begrip en ook wij moesten daar aan geloven. De eerste dag hebben we een tourtje gedaan, waarbij de met zo'n band een grot ingingen. Erg gaaf! En terug naar het dorpje gingen we kajakken. De volgende dag gingen wij ook tuben, samen met een erg gezellig Nederlands stel uit Amsterdam. We begonnen bij de eerste bar met een drankje en daarna hup de tube in. Bij de volgende bar gooien ze een touw naar je toe waarmee je naar binnen wordt getrokken, want de stroming is heel sterk. Tijdens het binnenhalen raakte Justin (van het Nederlandse stel) zijn GoPro kwijt. Meteen kwamen alle locals aanrennen om op de bodem te zoeken en hoewel ze zeiden dat ze altijd camera's terugvinden, geloofde ik er niks van met deze harde stroming. We moesten gewoon even geduld hebben tot de zon wat meer doorkwam, want dan konden ze meer zien. En jawel, al gauw doken ze de Go Pro van zes meter diepte op! De feeststemming zat er gelijk in dus we hebben het er nog even flink van genomen voordat we al tubend Vang Vieng weer bereikten! 

Op naar de hoofdstad Vientiane. Met een zooitje backpackers en wat locals werden we in een busje gepropt voor een rit van vijf uur. Vientiane is super saai en we hadden een vreselijk guesthouse. Gelukkig was dit alles maar voor een nachtje, want de volgende dag was het al tijd om Laos te verlaten. De volgende ochtend werden we met een tuktuk naar een treinstation gebracht vlakbij de grens met Thailand. Na een Laotiaanse exit-stempel stapten we op een treintje die ons over de rivier naar Thailand bracht. Daar kregen we een nieuw visum voor Thailand om onze laatste twee weken te kunnen volbrengen. Op hetzelfde station aan de overkant stapten we meteen de nachttrein in die ons die nacht naar Bangkok bracht. Echt een relaxte manier van reizen, als je wakker wordt ben je meteen op je bestemming! Nou ja, dat is niet helemaal waar want onze volgende bestemming was Koh Chang. En dat lag nog op vijf uur rijden van Bangkok. Maar in een heerlijke comfortabele bus en wat extra nachtrust was dat zo voorbij. 

Op het eiland Koh Chang vonden we een heel fijn resort: Gu Bay Resort. Hoewel we voor een paar dagen zouden komen zijn we een week blijven hangen en zijn we een beetje lid geworden van de Gu Bay familie. Hoewel je hier niet goed in de zee kon zwemmen, heel veel rotsen, was er een mooi zwembad en een grote tuin met hangmatten. Een goede plek om een beetje bij te komen van de afgelopen weken. Omdat het laagseizoen was, waren wij samen met twee andere meiden, de enige gasten van het resort. Het personeel heeft het ons echt naar ons zin gemaakt. Ze namen ons een dagje mee naar de waterval, organiseerden een barbecue en een jongen in het bijzonder heeft drie hele mooie tatoeages ontworpen en gezet bij de jongens. Zelf hebben we echt genoten van de omgeving en hebben we het eiland met een brommertje verkend, heerlijk! Nog een dagje op snorkeltrip geweest, wat ee iets minder groot succes was. Het is regenseizoen en dat werd goed duidelijk aangezien het soms zo hard regende dat je de eilanden geeneens meer kon zien. Dus heel veel kotsende mensen en weinig snorkelavontuur haha. 

Na een week vertrokken we naar onze laatste stop: Jomtien! De laatste paar dagen hebben we eigenlijk weer alleen maar gerelaxed.. Op het strand gelegen bij Thang, aan ons kleurtje gewerkt, lekker gegeten en gedronken, op de banaan en de jetski geweest en het nachtleven van Pattaya onveilig gemaakt. Sorry, we hebben een eed afgelegd dat we ons verder niet uitlaten over de details. What happens in Pattaya, stays in Pattaya ;-) 

De tijd vloog voorbij en voordat we het doorhadden was onze allerlaatste dag aangebroken en was het tijd om weer naar huis te vliegen. Ik kan wel zeggen dat dat voor Wes en mij met hele dubbele gevoelens was. Hoewel we er naar uitkeken om iedereen weer te zien, was het zo'n gek idee dat de afgelopen negen maanden voorbij waren. De tijd is ontzettend snel gegaan, maar het was wel fantastisch! Ondanks dat ik een beetje zenuwachtig was voor het vliegen, hebben we een prima vlucht gehad en werden we door een kleine 30 (!) man opgewacht op Schiphol! Super lief en ontzettend fijn om iedereen weer te zien. Nu een kleine week verder zijn we al weer helemaal teruggevallen in al onze oude gewoontes, maar er gaat geen uur voorbij waarin we niet even terugdenken aan een van de mooie herinneringen van de afgelopen negen maanden!

Bedankt allemaal voor het lezen en voor alle lieve en leuke reacties. Daar hebben we erg van genoten! Voor nu tot ziens, maar wie weet tot een volgend avontuur! 

Cheers,
Wes & Lies